در دومین ماه از سال «جهش تولید با مشارکت مردم» و به مناسبت هفته کار و کارگر، جمعی از کارگران سراسر کشور با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
در دومین ماه از سال «جهش تولید با مشارکت مردم» و به مناسبت هفته کار و کارگر، جمعی از کارگران سراسر کشور با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند.
گزیده سخنان حضرت آیتالله خامنهای در این دیدار به این شرح است:
***رکن جهش تولید کارگر است؛ با جهش تولید کشور و آحاد مردم ثروتمند میشوند و جیب و دست کارگر پر میشود.
*** تبیین زمینههای حضور و مشارکت مردم در تولید وظیفه مهم مسئولین است.
*** هدف از تحریم در تنگنا گذاشتن نظام جمهوری اسلامی است تا از خطوط استعماری و استکباری آنها تبعیت کند. معلوم است که نظام اسلامی، غیرت اسلامی و ملت بزرگ و با سابقه اسلامی محال است که تسلیم چنین زورگویی شود.
*** یک ملت زنده از دشمنی دشمن هم برای خود فرصت درست میکند، نمونه بارز آن در بخش تسلیحات است. در بخشهای دیگر هم از دل فشارها پیشرفتهای بزرگی به دست آمده است.
*** تحریمها ملت ایران را از پا در نمیآورد چون دل به کمک خارج از مرزها نبسته است. این روحیه را باید تقویت کرد.
*** ملت ایران استحکام خود را باید در کار و عمل و اتحاد ملی نشان دهد.
***امنیت شغلی اطمینان کارگر به آینده شغلی خود است. امنیت شغلی از وظایف مسئولین است، در دورهای مبتلا به تعطیلی کارخانههای بزرگ شدیم، به همت مسئولین در این یکی دوساله خیلی از کارگاههای تعطیل شده راه افتاد و این کار باید ادامه پیدا کند.
از زحمات جامعه کارگری صمیمانه متشکرم / کشورها و فرهنگهای مختلف، همه روز کارگر دارند لکن نگاه دنیای مادی به کارگر با نگاه اسلام متفاوت است
خیلی از این جهت خرسندم بنده که این هفتهی کارگری وجود دارد که ما بتوانیم در این هفته با جمع کارگران مواجه بشویم، یک تشکر زبانی اقلاً بکنیم.
تشکر زبانی البته کافی نیست. لکن لازم است. بنده صمیمانه تشکر میکنم از زحمات کارگرانمان، از نجابت کارگران، از همت کارگران و از انشاءالله پیشرفت جامعهی کارگری.
کشورهای مختلف، ملتها، فرهنگهای مختلف، همه روز کارگر دارند. لکن نکته اینجاست که نگاه دنیای مادی به کارگر با نگاه اسلام به کارگر متفاوت است.
نگاه دنیای مادی به کارگر، نگاه ابزاری است، مثل پیچ و مهره، مثل خود ماشین. اسلام این جور نیست. اسلام نگاهش به کارگر و ارزشی که برای کارگر قائل است، ناشی است از ارزشی که برای کار قائل است. عمل، عمل. اسلام برای عمل ارزش ذاتی قائل است.
ارزش کارگر در اسلام یک ارزش ذاتی است/ جامعهای که در آن کار وجود داشته باشد، قدرت و قوت آن افزایش پیدا خواهد کرد
اسلام برای عمل ارزش ذاتی قائل است. این تعبیرات "عمل صالح" که در قرآن هست و در روایات متعدد انواع تعبیرات و تمجیدهایی که از عمل هست، مراد فقط نماز و روزه که نیست. عمل یعنی همهجور عملی. هم عملی که انسان میکند برای به عنوان عبادت، هم عملی که انسان میکند برای آوردن نان حلال در سفره.
«من یعمل یزداد قوةً» جامعهای که در آن کار وجود داشته باشد و عمل انجام بگیرد در او، قدرت و قوّت آن جامعه افزایش پیدا خواهد کرد. «و من یقصر فی العمل یزداد فترةً» آن جامعهای و آن فردی که در عمل کوتاهی بکند، سستی او روز به روز بیشتر خواهد شد. عمل قوّت ایجاد میکند، هم در فرد، هم در جامعه. عمل این است.
خب پس عمل ارزش ذاتی دارد در اسلام. کی این عمل را انجام میدهد؟ شما؛ کارگر. پس کارگر ارزش ذاتی دارد.
اگر مردم وارد میدان اقتصاد بشوند تولید جهش پیدا میکند/ وقتی تولید جهش پیدا کند، کشور و آحاد مردم ثروتمند میشوند/ کارگر و کارآفرین دو همکار در خط مقدم نبرد اقتصادی هستند
ما در شعار سال این چندساله، روی نقطههای حساس اقتصادی تکیه کردیم. امسال هم گفتیم جهش تولید، نه افزایش تولید، جهش! جهش چه جوری حاصل میشود؟ با مشارکت مردم. بنده عقیدهی راسخ دارم، نظر کارشناسان ما هم همه همین است، اگر که مردم وارد میدان اقتصاد بشوند، وارد میدان تولید بخصوص اگر بشوند، تولید جهش پیدا میکند.
تولید که جهش پیدا کرد، کشور ثروتمند میشود، آحاد مردم ثروتمند میشوند، کارگر جیبش پر میشود، دست کارگر پر میشود، اشتغال افزایش پیدا میکند، بیکاری کم میشود و مشکلات فراوان کارگری و اقتصادی در کشور از بین میرود.
یک کارگر ماهر و با روحیه و پرانگیزه نقشش در جهش تولید غیرقابل انکار است. کارگر و کارآفرین دو همکارند در خط مقدّم نبرد اقتصادی؛ امروز ما دچار یک نبرد اقتصادی هستیم دیگر، جنگ اقتصادی است. این جنگ هم مثل جنگ هشت سالهی اول انقلاب جنگ تحمیلی است.
آمریکا یک جور، کشورهای همراه آمریکا یک جور، دارند با ایران اسلامی و جمهوری اسلامی درواقع میجنگند. در این جنگ اقتصادی که ما داریم خط مقدّم و جبههی جلویی خط متعلّق به کارگر و کارآفرین است.
بهبود حال جامعه کارگری تأثیر بزرگی در بهبود حال کل جامعه دارد / امنیت شغلی یکی از مهمترین نیازهای جامعه کارگری است
بهبود حال جامعهی کارگری تأثیر بزرگی در بهبود حال کل جامعه دارد. ما آنطور که حالا به من گزارش کردند در حدود ۱۴ میلیون کارگر داریم که اگر با خانوادههایشان حساب کنیم بیش از ۴۰میلیون، چهل و چند میلیون انسان میشوند. خب چهل و چند میلیون یعنی نصف جمعیت کشور. اگر تلاشی انجام بگیرد، کاری انجام بگیرد که حال جامعهی کارگری خوب بشود این معنایش این است که حال نصف جامعهی کشور خوب شده.
یکی از مهمترین نیازهای جامعهی کارگری مسئلهی امنیت شغلی است.این کارگری که حالا با قناعت با نجابت مشغول کارش است لااقل بداند که آیندهی شغلیاش تضمین شده است. مشکلی برایش پیش نمیآید.
یک نکتهی دیگر مسئلهی بیمههاست.سیاستهای کلّی تأمین اجتماعی که شامل کارگر و غیرکارگر میشوند اینها مدتها پیش ابلاغ شده منتها تا حالا کارهایی که باید انجام بگیرد درست کامل انجام نشده.
کار کارگران موجب آبادی و سرافرازی و قدرتمند شدن کشور است/ کار را امانت بدانید و آن را متقن انجام دهید
من توصیهی جدیام به جامعهی کارگری این است. شما بدانید دارید ارزشآفرینی میکنید. مسئله فقط این نیست که کار میکنیم، نان حلال سر سفره میبریم، این هست البته اما فقط این نیست. شما کار که میکنید، دارید کشور را آباد میکنید. کار شما موجب آبادی کشور است. کشور که آباد شد، آبرو و سرافرازی به وجود میآید. کشور قدرتمند میشود.
دوم اینکه کار را امانت بدانید. این وظیفهای که به شما سپرده شده، این امانتی است دست شما. سوم اینکه کار را محکم انجام بدهید، متقن انجام بدهید.
مسئولین باید زمینههای مشارکت مردم در تولید را تبیین و آماده کنند/ در زمینههای صنعتی، مسائل خانگی، صنایع دستی، مسئله کشاورزی و دامداری مردم میتوانند مشارکت کنند/ اعتبارات بانکی به سمت تولید هدایت بشود
یک نکته در مورد مسئلهی مشارکت مردم در تولید. خب، ما گفتیم جهش تولید با مشارکت مردم. حالا یک نفری فرض کنید که مایل است در جهش تولید شرکت کند، چطوری شرکت کند؟ چه کسی باید به او یاد بدهد؟
یکی از وظایف مهم مسئولین این است که بنشینند زمینههای حضور مردم و مشارکت مردم در تولید را، در کار تولیدی را تبیین کنند و زمینهها را آماده کنند. حالا یکیاش تعاون است. یکیاش کمک به کارهای خانگی است. یکی کمک به کارهای دستی است. یکی کمک به ایجاد شرکتهای دانشبنیان است.
البته صاحبنظران اقتصادی میتوانند راههای فراوان دیگری را ارائه بدهند که مشارکت مردم باشد. هم مشارکت در زمینهی مسائل صنعتی، مسائل خانگی، صنایع دستی، مسئلهی کشاورزی، مسئلهی دامداری، در همهی اینها مردم میتوانند مشارکت کنند. راهش باید به مردم نشان داده بشود. زمینهی مشارکت مردم فراهم بشود، آسان سازی بشود.
البته یک نکتهی دیگر هم هست که مربوط به دولت است. اعتبارات بانکی هم هدایت بشود به سمت تولید. امروز البته این جور نیست. باید بیشتر اعتبارات بانکی، تسهیلات بانکی به سمت تولید باید هدایت بشود که این را مسئولین بانکی باید بهش توجّه کنند.
هدف از تحریم، در تنگنا گذاشتن ایران اسلامی است/ توقعات آمریکا تمامی ندارد، تبعیت محض میخواهند / نظام اسلامی محال است تسلیم چنین زورگویی بشود
وقتی راجع به مسائل اقتصادی صحبت میکنیم نمیتوانیم راجع به تحریمها بیتفاوت باشیم. راجع به تحریم ما سالهاست مواجهیم با تحریمهای شدید. تحریمهایی که خودِ تحریمکنندهها یعنی عمدتاً آمریکاییها و بعضی از اروپاییها به تبع آنها گفتند این تحریمهایی که نسبت به ایران انجام گرفته در تاریخ بیسابقه است.
هدف از این تحریمها چیست؟ آنها یک اهدافی را ذکر میکنند دروغ میگویند، هدف اینها نیست. بحث انرژی هستهای را مطرح میکنند، بحث نمیدانم سلاح هستهای را مطرح میکنند. بحث حقوق بشر را مطرح میکنند. اینها نیست مسئله. ما ایران را تحریم میکنیم به خاطر اینکه از تروریسم حمایت میکند، تروریسم کیست، مردم غزه. مردم غزه از نظر آن حضرات تروریستند. یک دولت خبیث جعلیِ غاصب بیرحمی در ظرف شش ماه نزدیک ۴۰ هزار آدم را که چند هزار نفرشان کودکند به قتل میرساند و قتلعام میکند او تروریست نیست، آن مردمی که زیر بمباران او هستند اینها تروریستند. پس این بهانهها بهانههای دروغین است. هدف از تحریم این مسائل نیست.
هدف از تحریم، در تنگنا گذاشتن ایران اسلامی است؛ میخواهند نظام اسلامی جمهوری اسلامی ایران را با تحریم در تنگنا بگذارند که چه بشود؟ که از خطوط استعماری و استکباری آنها تبعیت کند، تسلیم خواستههای زورمدارانه و توقعات قدرتطلبانهی آنها بشود، سیاستهایش را تابع سیاستهای آنها بکند.
حالا بعضی خیرخواهانه -نظرشان خیرخواهی است انشاءاللّه- مدام توصیه میکنند که خب آقا با آمریکا مثلاً [کنار بیاییم]. یک چیزی میگویم گوش کنید توقعات آمریکا که تمامی ندارد. در زمینههای سیاسی، در زمینههای اقتصادی، در تدابیر کلی کشور آنها تبعیت محض میخواهند. میگویند اصلاً در مقابل ما تسلیم بشوید، همان وضعی که بعضی از دولتها دارند که میبینید، میدانید ثروتشان در اختیار آنها، آبرویشان در دست آنها، سیاستشان به دنبالهروی از آنها است، آنها این را میخواهند. خب معلوم است که نظام اسلامی، غیرت اسلامی، ملت بزرگ و با سابقهی اسلامی محال است که تسلیم یک چنین زورگویی بشود.
پیشرفتهای تسلیحاتی در بحبوحه تحریم، دشمنان را متعجب کرد/ بیشتر، بهتر و پیشرفتهتر از این هم میتوانیم/ فقط سلاح هم نیست، در پزشکی و سلامت با وجود همه تحریمها جزو پیشتازان در منطقه و دنیا هستیم
یک ملّت زنده از دشمنی دشمن هم فرصت برای خودش درست میکند. این توصیهی همیشگی است. یک نمونهاش همین مسئلهی تسلیحات است. پیشرفتهای تسلیحاتی دشمنان را متعجب کرد، ایران در بحبوحهی تحریم بتواند سلاح پیشرفته آن هم با این تعداد به وجود بیاورد؟ بله میتواند. بیشتر از این هم میتواند، بهتر از این هم میتواند. انشاءاللّه پیشرفتهتر از این هم میتواند.
فقط هم سلاح نیست، حالا سلاح خودش را نشان داد یک جا، در خیلی زمینهها همین جور است. ما امروز در زمینهی پزشکی، در زمینهی سلامت با همهی گرفتاریهایی که وجود دارد، با همهی تحریمها، جزو پیشتازان هستیم در منطقهی خودمان که شاید نظیری نداشته باشد، مسئلهی پزشکی ما در دنیا هم جزو موارد برجسته است.
فاجعهای که صهیونیستها در غزه آفریدند به جایی نخواهد رسید/ حالا همه دنیا دارند از فلسطین حمایت میکنند/ فلسطینی دارد از خانه غصب شده خودش دفاع میکند، او تروریست است؟
به جبههی مقاومت میگویند تروریسم. میگویند شما چرا از فلسطین حمایت میکنید؟ حالا امروز که همهی دنیا دارند از فلسطین حمایت میکنند. در خیابانهای کشورهای اروپایی، در خیابانهای واشینگتن و نیویورک مردم راه میافتند از فلسطین حمایت میکنند، شعار به نفع فلسطین میدهند. مخصوص ما که نیست حالا. میگویند از حزبالله چرا حمایت میکنید؟ یک موردی را نشان دادند که پرچم حزبالله را در یکی از خیابانهای یکی از شهرهای آمریکا بلند کردند، مردم دارند در دنیا حمایت میکنند از اینها. اینها مقاومتاند، اینها غیرتاند، اینها ضدظلماند.
فلسطینی دارد از خانهی خودش دفاع میکند، خانهای غصب شده، خانهای که به زور از او گرفته شده، شهرکنشین صهیونیست به پشتیبانی پلیس خبیث رژیم صهیونیستی میآید باغ طرف را، مزرعهی طرف را، خانهی مسکونی طرف را با بولدوزر صاف میکند برای اینکه آنجا شهرک بسازد، فلسطینی دارد از خانهی خودش دفاع میکند. او تروریست است؟ جبههی مقاومت تروریست است؟ تروریست آن کسی است که اینها را بمباران میکند. این فاجعهای که اینها آفریدند، البته به جایی هم نرسیدند و به جایی هم نخواهند رسید.
این دیدار صبح چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ در حسینیه امام خمینی (ره) برگزار شد.
دیدگاه ها