پس از به پایان رسیدن ماراتن نفس گیر و نه چندان قابل پیشبینی رقابتهای انتخاباتی جذاب 1403 و سکاندار شدن دکتر مسعود پزشکیان در پاستور، اکنون در بزنگاه اخذ رای اعتماد وزرای پیشنهادی رئیسجمهور از نمایندگان مجلس شورای اسلامی هستیم.
ترکیب کابینه، همانطور که ریاست محترم جمهوری وعده داده بود، سلایق و گفتمانهای مختلف سیاسی را در خود جای داده است: از انقلابیترینها تا رفرمیستترینها در این کابینه پیشنهادی نمایندگانی دارند که قریب به احتمال، تضمین کننده شنیده شدن صدای همه این طیفها در جلسات هفتگی قوه مجریه خواهد بود. دکتر پزشکیان در جریان مناظرات انتخاباتی بارها بر لزوم شنیده شدن صدای فراموششدگان و همه سلیقههای سیاسی و پرهیز از «دعواهای مبتنی بر هوای نفس» به درستی تاکید داشت و میتوان اینگونه توصیف کرد که حضور رئیسجمهور در هیئات عزاداری حضرت اباعبدا... (ع) _ولو با رویکردهای سیاسی مخالف ایشان_ و همچنین معرفی برخی از مخالفان مصرحه ایشان به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی، سینهای بیکینه دارد و همانگونه که وعده داد، گردن خود را در برابر حرفها و وعدههایشان به گرو نهاده است. باید بپذیریم که در دعواهای سیاسی ، مردم و خواستههای به حقشان به دست فراموشی سپرده شدند و همه تاکیدات دلسوزانه و پدرانه رهبر معظم انقلاب مبنی بر پرهیز از این دعواهای فتنهانگیز و بینتیجه و عطف توجهات به خدمترسانی بیوقفه به مردم نیز، مورد التفات بسیاری از نیروهای سیاسی جناحین اصلی کشور واقع نشد. در نتیجه این هیاهوها، با قشری از جمعیت ناراضیان خاموش و بلکه معترض به روندهای تصمیمسازی و اجرا در سالیان اخیر روبه رو هستیم که زبان سیاسیون را نمیفهمد و تنها میخواهد که یک زندگی شرافتمندانه و سالم و بیهیاهو داشته باشد که شوربختانه در جریان کشوقوسهای سیاسی به دست فراموشی سپرده شده است. این نارضایتی طی این سالها به زبان اعتراضات مدنی ، اعتراضات صنفی، مشارکت پرور و یا حتی کمرنگ در انتخاباتها، ترندسازیهای مختلف در فضای مجازی و... به ما نشان داده شده است. البته که بخشی از این جریانسازیها توسط نیروهای ضدانقلاب به پی رانده میشود که مترصد مخدوشسازی چهره اصیل انقلاب درخشان و تمدنساز اسلامی است، با این حال نباید شیشه کبود بر چشم بنهیم و همه عالم را کبود ببینیم! باید صدای اعتراضات حقیقی مردم را در میان این هیاهوها بشنویم و نخستین سیگنال لازم برای ارسال این پیام به مردم، در جریان معرفی کابینه اجماع و وفاق ملی به مجلس، قابل رویت بود و از این روی، باید به ریاست محترم جمهوری ایران، دست مریزاد گفت. واقعیت امر این است که امروزه، ایران عزیز ما بیش از هر چیزی، به پرهیز از دعواهای سیاسی در داخل و در میان مسئولان و نیروهای سیاسی نیاز دارد و این مهم محقق نمیشود مگر با پوشش دادن همه سلیقهها و بازتاب دادن این رویکرد، در چینش کابینهای که زین پس نام وزین «وفاق ملی»را یدک خواهد کشید. صرفنظر از سیاهنماییها و غرضورزیهایی که میکوشد تمام دستاوردهای سترگ نظام مقدس اسلامی را ناچیز و کماهمیت جلوه دهد، باید بپذیریم که در ساختار حکمرانی اجرایی و تقنینی خود چالشها و نقایص جدی داریم که میبایست با التفات به رهنمودهای رهبر حکیم انقلاب_که در سیاستهای کلی ابلاغی به قوا تجلی و انعکاس یافتهاند_ و با اتکای به لشکر نخبگان جوان و مستعد و تازهنفس ایرانی، این مشکلات یکی پس از دیگری مورد ارزیابی جدی قرار گرفته و به دستان افراد باکفایتی سپرده شوند که به تعبیر رهبر انقلاب تا بن دندان به نظام اسلامی اعتقاد و اعتماد داشته باشند. رئیسجمهور محترم در این آزمون نیز تا بدین جای کار،تمام تلاش خود را به کار گرفته تا افرادی را به سکانداری وزارتخانهها به مجلس شورای اسلامی معرفی کند که علاوه بر تخصص، به مقادیر لازمی از زیور تعهد نیز آراسته باشند.اکنون این نمایندگان مجلس هستند که در تایید لیست پیشنهادی، تصمیم گیر نهایی هستند که البته فراتر از ملاحظات سیاسی و جناحی در تصمیم نهایی باید ملاحظات ملی را در نظر داشته باشند.403101
محمود نقدیپور/خراسان
دیدگاه ها