پیکر رضا داودنژاد تشییع شد/ گریه‌های بی‌امان علیرضا داوودنژاد در سوگ فرزندش

این مراسم با اجرای کامران ملکی آغاز شد که وی در ابتدا بیان کرد: رضا از تبار خانواده بود اگر بخواهیم خانواده را در سینما مثال بزنیم او از تبار خانواده بود. خانواده امروز درباره رضا صحبت می کنند و امیدواریم امروز مراسمی در شان او داشته باشیم.

شاهرخ بدیعی پدر همسر رضا داوودنژاد به عنوان آغازگر مراسم در سخنانی گفت: برای من داغدار اگرچه سخت اما مایه مباهات است که در چنین جمعی در کنار یاران یکدل سخن بگویم. سوگ نامه ام درباره هنرمندی ارجمند، دامادی پرمهر همچون فرزند، همسری پرمهر است. توانم اندک است و بغض و اندوه گلویم را می فشارد. درباره جان جانان سخن گفتن راحت است چون مردم او را با چهره همیشه خندانش حتی در روزهای بیماری می شناختند و می ستودند و البته سخت است چون در صورت با صداقتش کرامت و نگاهی پر از مهر و عشق به زندگی و همیاری جا گرفته بود که نمی شود در چنین مجالی از آن درگذشت.

بدیعی اضافه کرد: اسطوره زندگی او پدر بود و عشق پایدارش تا دم پرواز به همسرش غزل. در طول ۱۵ سال همبستگی اش با ما حتی یک بار خشمش را ندیدیم و برای همه ما یاوری بی منت و یاری رسانی ارزشمند بود و در مقابل سختی های زندگی سر خم نمی کرد.

وی در پایان سخنانش از حضار درخواست کرد به احترام زنده یاد داوودنژاد بایستند و یک دقیقه سکوت کنند.

مونا داوودنژاد در ادامه پشت تریبون قرار گرفت و گفت: هرگز فکر نمی کردم روزی اینجا به خاطر رضای عزیز بایستم. مصایب ما حتی قبل از فیلم «مصایب شیرین»، شیرین بود چون رضا شیرین بود. اطمینان دارم همه شما از رضا خاطرات شیرینی به یاد دارید.